کار

در فیزیک، کار مکانیکی مقدار انرژی‌ای است که توسط یک نیرو در حال اثر طی یک فاصله انتقال می‌یابد. کار مانند انرژی کمیتی نرده‌ای است و یکای آن در SI ژول است. واژهٔ کار نخستین بار توسط یک ریاضی‌دان فرانسوی به نام گاسپارد-گوستاو کوریولیس (به فرانسه Gaspard-Gustave Coriolis)در سال ۱۸۳۰ به کار برده شد.بر اساس قضیهٔ کار-انرژی اگر نیروی خارجی به جسمی اثر کند و انرژی جنبشی‌اش را از Ek1 به Ek2 بیفزاید، کاری که روی جسم انجام شده (W) برابر است با:

در این‌جا m جرم ذره و v سرعت آن است.
کار مکانیکی انجام‌شده روی جسم برابر است با ضرب نقطه‌ای نیروی واردشده (F) و جابه‌جایی جسم (d). یعنی:

اگر نیرو و جابجایی در یک راستا و یک جهت باشند (



θ


{\displaystyle \theta }
= ۰⁰)، کار مکانیکی مثبت خواهد بود. اگر نیرو و جابجایی هم راستا باشند اما در جهت مخالف باشند(



θ


{\displaystyle \theta }
= ۱۸۰⁰)، کار مکانیکی منفی خواهد بود. اگر یک نیرو مانند



F


{\displaystyle F}
با زاویه



θ


{\displaystyle \theta }
اعمال شود، تنها بخشی از نیرو که هم راستای جابجایی است (



F
cos
⁡
θ


{\displaystyle F\cos \theta }
) کار انجام می دهد؛ بنابراین اگر نیرو عمود بر راستای جابجایی وارد شود (



θ


{\displaystyle \theta }
= ۹۰⁰ یا ۲۷۰⁰) کاری توسط نیرو انجام نشده است یا کار برابر صفر خواهد بود.

View More On Wikipedia.org