R
RSS
مهمان
مهمان
منصور میراحمدی معتقد است: «اگر جایگاه فقهی ایشان (آخوند خراسانی) در باب سیاست را (پذیرش حق تصرف فقیه در امور حسبیه) ملاک قرار دهیم، برای فقیه و روحانیت نقش سیاسی و اجتماعی قائل است، اما این نقش تا اعمال قدرت و سهیم شدن در قدرت سیاسی تداوم پیدا نمیکند. نتیجهاش این میشود که جایگاه فقیه بیشتر نظارتی است تا اجرایی و تصدیگری در عرصه قدرت. اما اگر مثل برخی افراد معتقد باشیم که ایشان به «حکومت جمهور مسلمین» اعتقاد داشت، لازمهاش این است که بپذیریم وی هیچ نقشی برای روحانیت و فقها قائل نبود، اما من دیدگاه دوم را خیلی معتبر نمیدانم. برداشت من این است که دستکم ایشان نقش نظارتی برای فقیه و روحانیت قائل بود.».
ادامه مطلب.....
ادامه مطلب.....