عمومي

مجمع عمومی سازمان ملل متحد (به انگلیسی: United Nations General Assembly یا UNGA/GA) رکن اصلی، جهانی و مشورتی سازمان ملل متحد است. کلیهٔ کشورهای عضو در مجمع شرکت دارند. فصل چهارم منشور در خصوص مجمع است. هر عضو سازمان ملل متحد در مجمع دارای یک حق رأی می‌باشد و بیش از پنج نماینده در مجمع نخواهد داشت. مجمع عمومی به‌طور منظم دوره‌های اجلاسیهٔ سالیانهٔ خود را از سپتامبر تا دسامبر یا ژانویه تشکیل می‌دهد و در موارد استثنایی به درخواست شورای امنیت یا به درخواست یک عضو که مورد موافقت اکثریت اعضا باشد دوره‌های اجلاسیهٔ فوق‌العاده خواهد داشت.
رأی‌گیری در خصوص مسائل مهم مانند حفظ صلح و امنیت، مسائل مربوط به بودجه و انتخاب اعضا با اکثریت ‎۲/۳ آرا صورت می‌گیرد و در خصوص مسائل دیگر با اکثریت ساده اتخاذ تصمیم می‌شود. تصمیمات و قطعنامه‌های مجمع عمومی عمدتاً جنبهٔ اعلامی یا توصیه‌ای دارند اما بعضاً برخی از این قطع‌نامه‌های اعلامی با گذشت زمان و تکرار تا حدود زیادی برای کشورهای عضو به‌طور ضمنی الزام‌آور می‌شوند. از جمله آن‌ها اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
به گفتهٔ تونکین، حقوقدان روسی: تصمیمات مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نقش مسلمی در ایجاد هنجارهای حقوق بین‌الملل از طریق عرف ایفا می‌کند. در نتیجه، تصمیمات و توصیه‌های سازمان‌های بین‌المللی و در درجهٔ اول مصوبات مجمع عمومی سازمان ملل متحد که منطبق با منشور بوده و منعکس کنده نظریات کشورهای هر دو سیستم است (سرمایه‌داری و سوسیالیسم)، نقش بزرگی در ایجاد موازین حقوق بین‌الملل عرفی ایفا می‌کند.

View More On Wikipedia.org