عملگرها

در ریاضیات و برنامه‌نویسی کامپیوتر، اولویت عملگرها (تقدم یا ترتیب عملیات) (انگلیسی: Order of operations) مجموعه‌ای از قوانین است که مشخص می‌کند هنگام ارزیابی عبارت ریاضی کدام عملگر باید زودتر انجام شود.
به عنوان مثال، در ریاضیات و بسیاری از زبان‌های کامپیوتری، ضرب مقدم‌تر از جمع است؛ بنابراین، عبارت ۴ × ۳ + ۲ برابراست با ۱۴، نه ۲۰. این کنوانسیون وجود دارد برای از بین بردن ابهام در حالی که اجازه می‌دهد تا جای ممکن از نمادها و عبارت‌های کوتاه استفاده کرد؛ که در آن برای نادیده گرفتن اولویت یا حتی برای سادگی فهم ویا تأکید از پرانتز () (گاهی اوقات برای خوانایی بیشتر از کروشه [ ] یا آکلاد { }) استفاده می‌شود. (۲ + ۳) × ۴ برابر است با ۲۰ و ۲ + (۳ × ۴) برابر است با ۱۴(اگر پرانتزی وجود نداشت باید این تفسیر برداشت می‌شد)
از زمان ابداع نماد جبری مدرن، ضرب مقدم بر جمع در نظر گرفته شده‌است. در نتیجه ۲۳ = ۳ + ۵ × ۴ = ۵ × ۴ + ۳.
هنگامی که توان برای اولین بار در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی معرفی شد توان مقدم بر جمع و ضرب شد. در نتیجه ۲۸ = ۲ ۵ + ۳ و ۷۵ = ۲ ۵ × ۳. برای تغییر الویت از یک خط بالا (یک خط رو یا خط زیر) استفاده می‌شد. اما امروز از پرانتز یا کروشه استفاده می‌شود و به صراحت دلالت بر اولویت عبارت داخل پرانتز برای ارزیابی دارد. در نتیجه ۲۰ = ۴ × (۳ + ۲) که به اجبار الویت جمع بیشتر از ضرب شده با ۶۴ = ۲(۵ + ۳) که به اجبار الویت جمع بیشتر از توان شده‌است.

View More On Wikipedia.org