رگولاتور

در مهندسی الکترونیک، تنظیم کننده خطی یا رگولاتور خطی، یک المان یا مداری برای تأمین ولتاژ ثابت است. وظیفه این سیستم آنست که در صورت تغییرات ولتاژ منبع تغذیه، ولتاژ دو سر بار را ثابت نگه دارد. اینکار بدین صورت انجام می‌گیرد که مقاومت داخلی رگولاتور خطی متناسب با مقاومت بار تغییر می‌کند و در نتیجه ولتاژ ثابتی در خروجی بدست می‌آید. از این رو اگر ما بار را نیز تغییر دهیم، همواره باید ولتاژ ثابتی در خروجی داشته باشیم. المان تنظیم کننده ولتاژ طوری طراحی می‌شود که مانند یک مقاومت متغیر در یک مدار تقسیم ولتاژ عمل کرده و ولتاژ ثابتی را در دو سر بار تحویل دهد. همواره اختلاف ولتاژ بین ورودی رگولاتور و خروجی آن به صورت حرارت تلف می‌شود. در مقابل، تنظیم کننده‌های سوئیچینگ، از یک المان فعال (ترانزیستور) که در حالت روشن و خاموش کار می‌کند استفاده می‌کند و ولتاژ خروجی، یک مقدار متوسط است.
اصلی‌ترین عیب رگولاتورهای خطی، پایین بودن راندمان آن به علت اتلاف توان بالا (به صورت حرارت) است.
در تنظیم کننده‌های خطی به علت اینکه ولتاژ رگوله شده همیشه باید از ولتاژ ورودی رگولاتور کمتر باشد لذا بهره این سیستم محدود است و همواره به دلیل افت ولتاژ در این رگولاتورها، باید ولتاژ ورودی از ولتاژ خروجی بیشتر باشد.
در تنظیم کننده‌های خطی، ممکن است المان تنظیم کننده به صورت موازی با بار (رگولاتور موازی) یا به صورت سری مابین منبع ولتاژ و بار (رگولاتور سری) قرار گیرد. مدارات ساده از یک دیود زنر و یک مقاومت سری تشکیل می‌شود. مدارات پیشرفته تر از قسمت‌های مختلفی برای ولتاژ مرجع، تقویت کننده خطا و المان عبور قدرت تشکیل شده‌است. به علت اینکه مدارات تنظیم کننده ولتاژ به صورت عمومی در اکثر وسایل مورد استفاده قرار می‌گیرد، تنظیم کننده‌های مدار مجتمع بسیار پرکاربرد هستند.

View More On Wikipedia.org