کردن

آمیزش جنسی، نزدیکی جنسی،، مقاربت، جِماع یا سکس به عمل تولید مثلی‌ای گفته می‌شود که در آن اندام تناسلی جنس نر (در انسان و حیوانات رده بالای دیگر) وارد اندام تناسلی ماده یعنی مهبل شده، و در صورت موفقیت، سلول‌های اسپرم جنس نر را وارد بدن جنس ماده کرده و تخمک‌های جنس ماده را باردار می‌کند. این کار باعث تشکیل اندامگان جدیدی می‌شود. در برخی از مهره داران مانند ماهی، تخم‌ها در خارج از بدن ماهی پراکنده و به صورت خارجی باردار می‌شوند. در هنگام آمیزش جنسی در انسان به صورت موقت به دلیل تحریک سیستم عصبی اجسام غارِی پس از تحریک جنسی بطور ناگهانی مقدار زیادی خون شریانی وارد آرتریول‌های متسع می‌شود. تا تمام سیستم سینوزوئیدی و اجسام غاری را باز کند و تعادل جدیدی در فشار برقرار نماید (نعوظ کامل آلت مردانه)؛ در همین زمان برای حفظ نعوظ فقط مقادیر آستانه‌ای جریان خون وارد جسم غاری می‌شوند و آن را ترک می‌کنند. پر شدن رگ‌های فیستول مانند از خون، موجب بزرگتر شدن آلت مردانه و سفت شدن بدنه آن می‌شود که نعوظ (شق کردن) نامیده می‌شود. این کار ورود آلت مرد در مهبل زن را تسهیل می‌کند. به اوج رسیدن و پایان آمیزش جنسی هر دو با خروج منی (حاوی اسپرم‌ها و مایع حاوی مواد غذایی، آب، نمک و متابولیت‌ها) درون کانال مهبلی زن پایان می‌پذیرد (ارگاسم).
آمیزش جنسی معمولاً بین دو انسان از جنس مخالف یا هم جنس صورت می‌گیرد.

View More On Wikipedia.org