درب

دَر به تخته‌های چوبی یا فلزی مستطیل‌شکلی گفته می‌شود حدوداً به اندازه قامت انسان که در بازه دیوار ساختمان‌ها تعبیه می‌شود تا رفت‌وآمد به درون و بیرون ساختمان یا بستن ساختمان از طریق آن میسر شود.
واژهٔ درب که اخیراً در زبان پارسی رایج گردیده عربی است و از کلمهٔ دروازهٔ پارسی گرفته شده است و به همان معنای دروازه در عربی بکار می‌رود و استفادهٔ آن به معنای در، در زبان پارسی کاملاً غلط می‌باشد و متأسفانه به علت جهل برخی از زبان شناسان پارسی در دوران اخیر در زبان پارسی رایج گردیده است.
درها معمولاً به‌وسیله یک لولا به چهارچوب در محکم می‌شوند.
درهای قدیمی شرقی دارای کلون و کوبه بوده‌اند.

View More On Wikipedia.org