cip
حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی (CIP)
زیرساخت‌ها (Infrastructure) در هر کشوری در واقع بنیان اساسی جامعه آن کشور محسوب می‌شوند و آسیب به آن‌ها می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری را در کشورها ایجاد نماید و آسیب در یک بخش می‌تواند بخش‌های دیگر را نیز تحت تأثیر جدی قرار دهد.
برای مثال تصور کنید که یک ویروس رایانه‌ای توزیع گاز طبیعی در یک منطقه ر ا مختل کند. این موضوع می‌تواند پیامدهایی را در تولید برق داشته باشد که به نوبه خود می‌تواند منجر به قطع خطوط شبکه‌ای و ارتباطات رایانه‌ای دیگر شود. این امر می‌تواند به ترافیک در راه‌ها، ترافیک هوایی یا حتی ترافیک قطارها منجر شود و حتی ممکن است خدمات اورژانسی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. همین موضوع می‌تواند در اثر یک اتفاق طبیعی نیز به وجود آید و منجر به فلج شدن یک منطقه و حتی یک کشور شود.
در چنین شرایطی باید برای چنین زیرساخت‌هایی که زیرساخت‌های حیاتی نامیده می‌شوند، توصیفی دقیق ارائه شود و برای مانیتورینگ و مقابله با پیامدهای اتفاق افتادن آن‌ها آمادگی لازم را ایجاد شود.
برای داشتن این آمادگی باید بخش‌های خصوصی و دولتی با هم همکاری نمایند. این همکاری باید شامل موارد زیر باشد:
الف. ارزیابی آسیب‌ها در سطح فیزیکی و سایبری
ب. برنامه‌ریزی برای از بین بردن آسیب‌های اساسی
ج. توسعه سامانه‌ها برای شناسایی و جلوگیری از تلاش‌ها برای حملات احتمالی
د. هشدارهایی برای آگاهی‌های به موقع
هـ. بازسازی قابلیت‌های کلیدی بعد از حملات
View More On Wikipedia.org
زیرساخت‌ها (Infrastructure) در هر کشوری در واقع بنیان اساسی جامعه آن کشور محسوب می‌شوند و آسیب به آن‌ها می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری را در کشورها ایجاد نماید و آسیب در یک بخش می‌تواند بخش‌های دیگر را نیز تحت تأثیر جدی قرار دهد.
برای مثال تصور کنید که یک ویروس رایانه‌ای توزیع گاز طبیعی در یک منطقه ر ا مختل کند. این موضوع می‌تواند پیامدهایی را در تولید برق داشته باشد که به نوبه خود می‌تواند منجر به قطع خطوط شبکه‌ای و ارتباطات رایانه‌ای دیگر شود. این امر می‌تواند به ترافیک در راه‌ها، ترافیک هوایی یا حتی ترافیک قطارها منجر شود و حتی ممکن است خدمات اورژانسی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. همین موضوع می‌تواند در اثر یک اتفاق طبیعی نیز به وجود آید و منجر به فلج شدن یک منطقه و حتی یک کشور شود.
در چنین شرایطی باید برای چنین زیرساخت‌هایی که زیرساخت‌های حیاتی نامیده می‌شوند، توصیفی دقیق ارائه شود و برای مانیتورینگ و مقابله با پیامدهای اتفاق افتادن آن‌ها آمادگی لازم را ایجاد شود.
برای داشتن این آمادگی باید بخش‌های خصوصی و دولتی با هم همکاری نمایند. این همکاری باید شامل موارد زیر باشد:
الف. ارزیابی آسیب‌ها در سطح فیزیکی و سایبری
ب. برنامه‌ریزی برای از بین بردن آسیب‌های اساسی
ج. توسعه سامانه‌ها برای شناسایی و جلوگیری از تلاش‌ها برای حملات احتمالی
د. هشدارهایی برای آگاهی‌های به موقع
هـ. بازسازی قابلیت‌های کلیدی بعد از حملات
View More On Wikipedia.org