بست

بَست به پناهگاهی گفته می‌شود که فرد مجرم، محکوم یا معترض در آن حاضر شده و اصطلاحاً بست‌نشینی می‌کند و به حرمت آن مکان از مجازات و تعرض مصون می‌ماند. بست‌شکنی زمانی رخ می‌دهد که حاکمان حرمتی برای بست قائل نشوند و محکوم را دستگیر کنند. بست نشینی از دوره صفویه در ایران گسترش یافت و در دوره قاجاریه به اوج خود رسید. رضا شاه بست نشینی را ممنوع کرد.

View More On Wikipedia.org