نادرست

نادرست یا نادرست بودن مفهومی است که در اخلاق، علم و حقوق به کار می‌رود. در معنای محاوره‌ای اشاره دارد به ناصحیح بودن، دقیق نبودن، خطا داشتن، یا محاسبهٔ اشتباه. در معنای دقیق‌تر نادرست بودن را می‌توان شرایطی در نظر آورد که در آن فردی خطایی کرده یا قضاوت ناصحیحی کرده‌است.
هنگامی که واژهٔ درست یا نادرست را بکار می‌بریم لازم است مشخص کنیم که منظور درست و نادرست از منظر اخلاق است یا درست و نادرست از منظر منطق. چرا که واژگان درست و نادرست در این دو علم معناهای متفاوتی را دارا هستند.

علمی که به مطالعهٔ درستی یا نادرستی استدلال‌ها می‌پردازد علم منطق نام دارد.
علمی که به مطالعهٔ درستی یا نادرستی رفتارها از منظر هنجاری می‌پردازد علم اخلاق نام دارد.
صفت مقابل با نادرست، درست است.
در دستگاه معرفت‌شناسی واقع‌گرایانه (رئالیستی) این واژه اشاره دارد به عدم انطباق میان گزاره‌ی ذهنی و واقعیت عینی.

View More On Wikipedia.org