R
RSS
مهمان
مهمان
جلوی جایگاه که خلوتتر شد، از نگاه همان پسر که لباس پدرش را پوشیده بود، خواندم که راه ادامه دارد. چند دقیقهی بعد، دیگر کسی در حسینیه نبود به جز شهدا که خانهزاد این خانهاند؛ خانهشان همینجاست. شاید برای همین است که همهی پدرها و مادرهایی که از شهرهای دور آمده بودند، اینهمه خوشحال و با انرژی از حسینیه بیرون میرفتند؛ دیدار پسر و پدر، پسر و مادر تماشایی بود!
ادامه مطلب.....
ادامه مطلب.....