R
RSS
مهمان
مهمان
ایرانگرایی تنها زبانی است که میتواند دولت را دوباره مشروع کند. هابسبام میگوید دولت بدون حس ملی «ماشینی بدون روح» است (Hobsbawm, ۱۹۹۰). ایران امروز دقیقاً به این روح نیاز دارد: معنایی که در آن قانون، توسعه، آزادی و امنیت نه امتیاز حاکم، بلکه حق ملت تعریف میشود. ایرانگرایی نه بازگشت است و نه اسطورهسازی؛ بلکه راهی برای دوباره معنا دادن به جملهای ساده اما تعیینکننده: ما، ملت ایران.
ادامه مطلب.....
ادامه مطلب.....